De provincie Noord-Holland wil ruimte geven aan initiatieven die bijdragen aan het duurzaam opwekken van energie. Daarom zijn er voorwaarden en regels opgesteld die het bouwen van zonneparken ook in het landelijk gebied mogelijk maken.
” tijdelijke voorziening van maximaal 25 jaar “
Tot nu toe werden grote aantallen zonnepanelen voornamelijk geplaatst op daken van woningen, scholen, parkeergarages en bedrijven. Het plaatsen van zonnepanelen buiten het stedelijk gebied, bijvoorbeeld in weilanden is relatief nieuw. De provincie Noord-Holland stimuleert de bouw van zonnepanelen op daken, maar wil zonne-initiatieven buiten het bebouwde gebied ook de ruimte geven om zich verder te ontwikkelen. Daarom heeft de provincie in overleg met gemeenten, ondernemers, maatschappelijke organisaties, burgercorporaties, netbeheerders en initiatiefnemers, kaders opgesteld.
Gedeputeerde Joke Geldhof: ”We kunnen aan de slag. Ik ben trots dat we gezamenlijk kaders op hebben kunnen stellen die de ontwikkeling van zonneparken mogelijk maken. De weg is nu vrij om in Noord-Holland meters te maken in het opwekken van zonne-energie. Met oog voor impact op de omgeving en passend binnen het Noord-Hollandse landschap.”
Uitgangspunten voor nieuwe zonneparken
Belangrijk uitgangspunt van het nieuwe beleid is dat de zonne-installaties in het landelijk gebied een tijdelijke voorziening zijn van maximaal 25 jaar. De bestemming van de grond blijft agrarisch. Na die periode moeten de initiatiefnemers de zonneparken opruimen en het landschap naar z’n oorspronkelijke staat herstellen. Daarnaast geldt dat de zonneparken moeten passen binnen het landschap en qua omvang in verhouding staan tot de woonkernen in de omgeving.
Bestuurlijke besluitvorming
Het nieuwe kader voor zonne-initiatieven heeft zes weken ter inzage gelegen. Hierop zijn 26 zienswijzen ingediend. Deze zijn benut om de beschrijving van de ruimtelijke mogelijkheden te verfijnen. Het beleidskader “zonne-energie in landelijk gebied” wordt nu ter besluitvorming voorgelegd aan Provinciale Staten. De verwachting is dat Provinciale Staten nog voor de zomer het beleidskader zullen vaststellen.
Waarom kunnen dergelijke zonnevelden alleen maar tijdelijk tot 25 jaar worden toegestaan? Als na 25 jaar blijkt dat de zonnevelden goed functioneren (of door vernieuwing opnieuw rendabel gemaakt kunnen worden) moeten ze alsnog worden geamoveerd. Wat is daar de achterliggende gedachte van?