Verwarrend!
Vandaag wil ik het graag met u hebben over een nieuw fenomeen in overheidsland. Ná definities en termen als ‘participatie’ en vluchtelingen die ‘asielzoekers’ en ‘gelukzoekers’ worden, nu dan de term Verwarde mensen!
Wat zijn nu verwarde mensen? Precies! Deze vraag is niet makkelijk te beantwoorden en daarin schuilt dan ook het grootste gevaar. Wat is verward?
Een man die ineens staat te schreeuwen op de dam tijdens een herdenking? Iemand die op een familie inrijdt te Apeldoorn. Die Els Borst heeft vermoord? Of mensen die jarenlang zijn uitgeperst en geterroriseerd door hun eigen overheid? Die – als klein kind – van loketje naar loketje worden gezonden om te vernemen dat ze het toch écht allemaal zelf moeten doen? Participeren hé? Of toch die ene demonstrant met een spandoek welke zo nodig moet worden opgepakt? Die meneer misschien die steeds maar weer brieven met klachten over ons functioneren stuurt? Degene die in paniek en teneinde raad een ambtenaar over het loket heentrekt? Of misschien wel de dame die zich in uitzichtloze toestand van een flat in Purmerend werpt? Een vuilnisbakbegrip. Verward! Een in potentie goede mogelijkheid voor een overheid om kritische burgers de mond te snoeren. En dat gebeurt wat mij betreft dan ook veelvuldig.
Stigmatiserende aannames van politici, ambtenaren en na-praters, het ontwijken in het geven van antwoorden op brieven en bezwaarschriften van klagers, terugvallen op procedures in plaats van inhoud, het beperken van de toegang tot het halen van ons recht, het verduisteren dan wel het ‘kwijtraken’ van informatie, de terreur van belastingdiensten, UWV en incassopraktijken. Helemaal niet meer reageren spant toch wel de kroon. En zo kan het lijstje nog even doorgaan. De algemene teneur is dat we onze medeburgers niet stimuleren maar eerder deprimeren met ons gebrek aan dienstverlening.
Het zogenoemde ‘Burgerservicenummer’ wordt door mij liever ‘Burgercontrolenummer’ genoemd. De huidige praktijk bewijst mijns inziens volledig mijn gelijk. Dit juk wordt veel mensen in onze samenleving omgehangen. Een constante strijd van overleving binnen een inmiddels corrupt systeem zonder enig begrip en compassie voor de persoonlijke en soms zeer schrijnende situaties van mensen. En wij vragen ons af waarom het aantal verwarde mensen in ons land toeneemt? En dat ‘het verschijnsel’ toeneemt is algemeen bekend. Reden waarom zowel de landelijke als plaatselijke politiek ‘het onderwerp’ hoog op de agenda plegen te zetten. Waarbij het mogelijk wordt om u en mij gewoon zonder enige concrete aanleiding als ‘verward’ te verwerken in de overheidsdossiers. U en ik komen daar nooit achter, maar het stigmatiseert en belemmert ons voor de rest van ons gehele leven en mogelijke carrière. Ik volsta hier slechts met op te merken dat we een verleden hebben met het zetten van kruisjes achter mensen hun naam.
Verward is dan ook een verward begrip. Zijn mensen die in opstand komen tegen hun overheid omdat ze terecht boos zijn verward en psychiatrisch? Die geen inferieure grote mond pikken van een ambtenaar? Zijn die verward? Mensen die niet worden gehoord door deurwaarders die alleen maar hun commissie staan te verdienen? Of vijf keer worden gebeld door malafide incassobureaus alleen ‘voor de vorm’? Die ten einde raad niet meer weten waar ze aan moeten kloppen? De hand aan zichzelf slaan? Verward?
En waarom meten we het niet? Waarom verschuilen we onszelf achter het feit dat ‘het hier slechts om een verward persoon’ ging? Er niet wordt gerapporteerd over ‘individuele situaties’? Waarom vragen volksvertegenwoordigers niet door? Waarom registreren we niet wat de oorzaken van deze steeds meer voorkomende ‘paniekuitingen’ in onze openbare ruimte? Wie waren terecht boos en teleurgesteld? Wie echt gek of rijp voor psychiatrie? Wie gewoon crimineel? En wie uiteindelijk bezweken onder het systeem zelf? Dát zijn de vragen waar we als samenleving antwoord op moeten hebben. En ons niet verschuilen achter een vuilnisbakbegrip! Daar lossen we uiteindelijk niets mee op. Ik ben verward! Maar u zeker ook!
Tor Narra
12 juli 2016
Foto: Pixabay.com
