Column van Hata Mari: Beleid is beleid

De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas
En goed gevulde tas
De zonne lacht ons vrolijk toe
Ons groet der vooglenzang
En wij worden vast niet moe
Al wand’len w’uren lang
Tra-ta-ta-ta bom, bom, tra-ta-ta-ta bom, bom

Zou onze gezellige man van het volk dit liedje in zijn hoofd hebben gehad toen hij met zijn hond door het jongste ‘natuurgebied’ van Purmerend wandelde? Op een mooie zomerdag, verwonderd en bewonderend om zich heen kijkend naar al het natuurschoon wat in het ‘natuurgebied’ zo spontaan is ontstaan? Dat prachtige, door mensenhanden ongemoeid gelaten stukje ‘natuurgebied’ ten noorden van Purmerend? Oh, wist u dat nog niet? Er is een stukje terrein aan de buitenkant van Baanstee-Noord waar, volgens onze volksbestuurder Mario Hegger, een prachtig natuurgebied is ontstaan. Een gebied dat veel indruk op hem heeft gemaakt. Dat laat hij blijmoedig weten op Facebook.

‘Er verblijven veel vogels en andere dieren. Het gebied wordt verder met rust gelaten en je kan er doorheen lopen en fietsen via het pad aangelegd vanuit de Baanstee Oost, onder de N244 door en dan lopend langs de Baanstee Noord richting de Dijk. Ik noem het natuurgebied omdat er veel aandacht is gegeven aan de mogelijkheid om de leefomstandigheden voor de dieren daar optimaal te laten zijn.’ Toegegeven: hij geeft duidelijk antwoord op de gestelde vragen. En hij blijft netjes. Geen Zure Bom voor hem, deze maand.

Maar de blije wandeling heeft hem wel kritiek opgeleverd en een discussie opgewekt. Want: als dat verlaten gebied al ‘natuurgebied’ genoemd mag worden, dan moet dat zeker ook voor het befaamde ‘kommetje langs de A7’ gelden. Plaatselijk beter bekend onder de naam Beusebos. Google is mijn beste vriend als het aankomt op het definiëren van het woord: een natuurgebied is een gebied met opvallende eigenschappen als het gaat om flora, fauna, geologische of landschappelijke gesteldheid, zoals dit bijvoorbeeld tot uiting komt in een grote uitgestrektheid of biodiversiteit. Verder betekent het ook beschermd landschap, landschapspark, natuurreservaat, reservaat.

Een discussie over welke term het beste past bij het ‘natuurgebied’ Baanstee Noord, ga ik hier niet voeren. Maar als je kijkt naar de hoeveelheid betonnen paden in het gebiedje van Mario Hegger, en dat vergelijkt met de paden in het Beusebos, dan ben je snel klaar. Beusebos wint. Met gemak. Met minder betonnen paden en meer biodiversiteit, met planten en beestjes. Beusebos. Verbonden aan de Hazepolder doormiddel van het Kriegerpad.

Zullen we het ‘natuurgebied’ in Baanstee Noord dan maar het Hegger-reservaat noemen? Dan noemen we het gevaarlijk hoog opschietend onkruid in Purmerend gewoon ‘een landschapspark’, dat ontslaat de gemeente dan gelijk van het onderhoud ervan.

Over beestjes gesproken: het krioelt er van in Purmerend! Honderdduizenden, misschien wel miljoenen vliegen. Gewone zwarte, maar ook blauwe en/of groene. De ordinaire huisvlieg, de wat engere bromvlieg en de ronduit smerige blauw/groene vleesvlieg. Maar daar blijft het niet bij, want waar vliegen zijn, is viezigheid. En waar viezigheid is, zijn er maden. Ontelbaar veel wriemelend nageslacht van die vliegenouders. Ze komen uit kliko’s gekropen, met hele volksstammen tegelijk.  Ze bevolken stegen, tuinen en straten. Houden kleine kinderen noodgedwongen uit hun eigen tuin. En ze houden vooral de Purmerendse gemoederen flink bezig. Vertwijfelde Purmerenders zoeken wanhopig hun heil bij adviezen van anderen. Bij al dan niet ecologische vliegenvallen en bij keiharde uitroeimiddelen zoals bleek, kokend water en hier en daar zelfs een maden-verterende vlam. De foto’s met vieze beestjes vliegen je om de oren op Facebook.

Ook de roep om vaker de schuldige vuilcontainers te laten legen. De gemeente zal er doodmoe van worden, zo tijdens het zomerreces. De vraag is of ze het überhaupt horen. Want beleid is beleid. En ondertussen wandelt de verantwoordelijk wethouder Mario Hegger, door zijn ‘natuurgebied’. En als hij in het centrum van Purmerend wandelt, zal hij vast vol bewondering naar ‘zijn’ mooie afvalbubbels kijkend. Ik heb nog geen mens gehoord of gelezen over vieze maden in die blinkende bubbels.

Ondertussen vlogen er in deze maand juli behalve vliegen, ook veel angstige berichten over het wereldwijde web. Het web wat de wereld zo dichtbij ons brengt.  Angstvallig dichtbij tot in onze eigen achtertuin en met iets ergers dan vals natuurgebied, vliegen en maden. In de afgelopen maand, zijn er wereldwijd 171 aanslagen gepleegd en vond er één staatsgreep plaats. Natuurlijk schrikken wij het meest van wat dichtbij is. Frankrijk. Duitsland. Turkije. Bijna in onze eigen achtertuin. Waar het wemelt van de beestjes, in een stadje waar zelfredzaamheid er echt smerig uit begint te zien. Waar de volksgezondheid onder druk staat, en waar betonnen paden in het groen wél als natuurgebied worden gezien, maar een echt natuurgebied door uitroeiing wordt bedreigd. Want beleid is beleid.

Hata Mari

Kopfoto: Samantha Stienstra

Steun Regio Purmerend met een kleine donatie. Alle kleine beetjes helpen en moedigen ons aan om nieuws te blijven maken. Voor iedereen. Alvast bedankt.