Integriteit!
Als we even ‘googelen’ kunnen we een hoop vinden over de meeste definities over wat nu precies wordt bedoeld met ‘Integriteit’. In algemene zin mag uit de meeste van deze verklaringen van het begrip worden opgemaakt dat het gaat om ‘integere mensen’.
Mensen die rechtschapen (adequaat en zorgvuldig) zijn en anderen correct en respectvol behandelen. Mensen die het recht erkennen van de onaantastbaarheid van het eigen lichaam. Die ook standaarden van anderen waarderen. Die eerlijk, open en betrouwbaar zijn. Die vasthouden aan sociale en ethische waarden en normen, zonder deze ‘onder druk’ te zetten. Mensen die garant staan voor de authenticiteit en betrouwbaarheid van onze archieven. Die geen ‘valse voorstelling van zaken’ geven, geen zaken achterhouden en ongeschonden zijn.
Gemeenten hanteren de gedragscode. Daarin worden regels gesteld over; de wijze van indienen van declaraties en het melden van nevenfuncties en geschenken. Maar ook ‘zorgvuldigheid’, ‘correctheid’ en het onjuist verstrekken van ( geheime) informatie is geregeld. E n dat informatie niet ten eigen bate of van die van derden mag worden gebruikt.
Aan deze gedragscode zijn alle (bestuurs)ambtenaren en raadsleden onderworpen. Met andere woorden? Als een ieder zich aan ‘de code’ houdt is aan de ‘integriteitsplicht’ aan onze samenleving voldaan, en mogen we onszelf integer noemen.
Nou, nee! Als we nog even naar boven scrollen dan mag ik zo hopelijk met u toch – misschien wat voorzichtig welhaast – de conclusie trekken dat onze ‘google-literatuur’ meer uitgaat van een ‘inborst’. Een ‘basishouding’. Een ‘mens’ wellicht? Een mens die wikt en weegt. Die uitgaat van feiten en niet van populisme. Die zoekt naar waarheid in plaats van mogelijkheden. Een besluit durft te nemen dat kan worden uitgelegd. Handelend in het algemeen belang en niet alleen die van de vermeende achterban. Zoals in mijn visie een politicus, een ambtenaar en bestuurder zouden moeten zijn!
We leven in een periode waarin veel beloftes niet zijn en worden nagekomen. Beslissingen worden – zo voelen wij – ‘buiten ons om’ genomen. ‘Het is altijd zo gegaan en het zal altijd wel zo blijven’, fluisteren we elkaar fatalistisch toe. Mensen die hun uitzicht op hun horizon hebben verloren.
Daar tegenover gelukkig ook meer optimisten. Zij die juist kracht putten in het verbreden van hun horizon. Waarden en normen ter discussie stellen. Is de weg die we gaan nog wel een juiste?
Wat vindt u? Wordt het ‘geheid integriteit’ of ‘beleidsintegriteit’? Gaan we voor de ‘google-versie’ of is een gedragscode genoeg?
Tor Narra
8 november 2016
