Purmerend – Een warmhoudkan, veel dekens, een appel, vorkje, chippies, beker, zakken en een groen hoedje met een gele veer. Ik ben op ‘bezoek’ bij Nurdien. In het portiek van het oude postkantoor.
Nurdien is een echte Joegoslaaf, zegt hij zelf. Al een paar dagen zie ik hem schuivelen over de Koemarkt. Hij is niet ‘thuis’ dus wachten wij op zijn komst. Even later blijkt hij om het hoekje te zitten waar vroeger de pinautomaten waren. Alsof Nurdien zich schaamt dat wij dit zien. Hij is met tussenpozen al 11 jaar dakloos. Nurdien slaapt hier vannacht. Een kennis heeft twee hete kruiken gebracht. “die liggen nu in de slaapzak. Extra warmte voor vannacht.”
