Het begin
Momenteel zit ik in het derde jaar van mijn hbo-v opleiding. Ook dit jaar ben je verplicht om praktijkervaring op te doen. Het gaat nu om een periode van twintig weken. Mede door mijn vooropleiding heb ik al veel verschillende sectoren in de zorg mogen zien. Echter is het nu tijd voor iets nieuws.
De wijkzorg
In al die jaren als verpleegkunde student heb ik nog nooit stagegelopen in de wijkzorg. Ik ben van mening dat je uiteindelijk meer een allround verpleegkundige bent indien je alle sectoren van de zorg hebt gezien. Daarom greep ik mijn kans en ging ik het avontuur aan. Een stage in de wijkzorg. Vol enthousiasme gaf ik mijn voorkeur op aan het stagebureau. Tot mijn verbazing kreeg ik twee weken later telefonisch te horen dat mijn voorkeur was verzilverd. Een stage in Oud-west, Amsterdam. Ik mocht stage gaan lopen bij de wijkzorg organisatie Cordaan.
Het imago
Het imago van de wijkzorg is vanuit mijn perspectief vrij oppervlakkig. Bij het denken aan de wijkzorg, wat is dan het eerste wat in je op komt: ”Steunkousen aantrekken?”. Dat is wat ik veel van mensen om mij heen hoor. Echter is dit een zeer onrealistisch, maar vooral teleurstellend beeld. Neutraal ben ik mijn stage in gegaan en zette ik de vooroordelen van anderen aan de kant.
Stage
Wat is het leven van een wijkverpleegkundige toch prachtig. Het niet weten wat er achter de deur schuilt. De onwetendheid, het dynamische, maar vooral het dankbare gevoel wat in je naar boven komt. Dat is wat mij altijd bij zal blijven. Het vrije gevoel wat in je naar boven komt als je door de Kinkerstraat aan het fietsen bent. Het voldane gevoel wat je krijgt wanneer je in een thuissituatie iets voor iemand kan betekenen. Dat is wanneer je weet waarom je voor dit prachtige beroep hebt mogen kiezen. Ik ben onwijs blij dat ik voor een stage in de wijk heb gekozen. Ik ben een ervaring rijker geworden en het heeft mij een nog beter beeld gegeven over de zorg.
Ode
Wat een respect heb ik voor deze hardwerkende zorgverleners. De zorgverleners die door wind en weer dagelijks op hun fiets, in hun auto, lopend en soms ook nog wel met het openbaar vervoer onderweg zijn om zorg te verlenen aan anderen. Dat is wat mij gelukkig maakt. Dat is wanneer dat voldane gevoel in mij naar boven komt. Iets kunnen betekenen voor iemand anders, dat is voor mij het mooiste gevoel wat er bestaat.
Twijfel je momenteel over een stage in de wijk? Dan zal ik zeggen: ‘Grijp je kans en ga deze uitdaging aan. De ervaring maakt je uiteindelijk een nog betere verpleegkundige.’
