Als echte Purmerender voel je je natuurlijk een beetje verloren als er op warme dagen ook nog vriendschappelijk voetbal door het Nederlands elftal op televisie is. Wat moet je dan? Gezellig en sportief de hond uitlaten? Dat kan niet, want ik heb geen hond, en om alleen met een riem in de ene en een leeg hondenpoepzakje in de andere hand te lopen, staat ook zo lullig. Na zacht aandringen van mijn echtgenote ging ik een rondje om en opeens wist ik het: Gemeenteraadsvergadering!
Gezellig in een zaal waar het zomers en winters altijd lekker fris is, en tijdens de vergadering worden gasten op de tribune getrakteerd op koek. Voor koffie staan er zelftapthermoskannen achter de tribune en het is allemaal mooi gratis. Ondanks dat er verder nagenoeg geen hond op de tribune zat, was er veel geblaf. Politieke partijen, die tijdens hun eigen regeerperiode met open armen de bijdragen van hondenbezitters in ontvangst namen, willen niet langer de lasten, maar wel de lusten van hun huisdier dragen. Braaf opzitten, pootjes geven en euro’s als malse hondenbrokjes in de gemeentevoerbak deponeren, zien ze niet meer zitten.
Als politieke daad kwam er een de motie: Afschaffen van de hondenbelasting. Als huisdierloze raakte ik toch even in de war. In Purmerend wonen in 2018 (legaal) 5394 honden (meeste in Purmer-Noord) en die zorgen met elkaar voor ruin anderhalve ton poep per dag. Dat is 540 duizend kilo per jaar en omgerekend in kruiwagens is dat een rij van de Kaasmarkt tot De Doele Dat moet natuurlijk worden opgeruimd en al in 2017 kwam de gemeente met het plan ‘De Hond De Baas’. Ondanks dat er toen ook geen hond in de raadzaal zat, en de insprekers ook geen hondenbezitters bleken te zijn, werden er stevige afspraken gemaakt. Ik was al enigszins ingedut, maar nu ging ik toch even recht overeind zitten.
Vanwege verkiezingen heb ik vele uren de partijprogramma’s doorgeworsteld en nu bleken de uitspraken over hondenbelasting bij enkele partijen cryptisch bedoeld te zijn geweest. Zijn de kiezers daar met een (honden)kluifje in het riet gestuurd? Een andere partij blafte, nou ja, kefte tegen de baas en maakte daarmee duidelijk niet langer aan de lijband te lopen. Als belangrijkste reden voor de motie werd het selectieve karakter van hondenbelasting genoemd. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat elke vorm van belasting selectief is. Van hypotheekrenteaftrek tot accijns op alcohol. Uiteindelijk nam de motie de meeste spreektijd in beslag, maar volgens een verhaspelde Purmerendse uitdrukking was het ‘Veel geblaf en weinig wol’.
Kan daar niet wat aan gedaan worden? [email protected].
