Purmerend – Een jonge Herdershond, gedumpt bij het grofvuil. Dit tafereel trof onze verslaggever gisterenmorgen in de Overlanderstraat (hoek Banning Cocqgracht) aan. Hevig geschrokken parkeerde hij op de stoep zijn fiets. En onder luid gemopper, zo van ‘zijn ze nou helemaal bedo…’, liep hij op het eenzame beestje af om hem te troosten.
Wat zielig, wie zet zo’n arm beest nou bij het grofvuil, dat doe je toch niet! Of was dit nou de zoveelste huisuitzetting, die weer voor het nodige leed zorgde. Wat is onze maatschappij toch aan het verharden. En dan ook nog zo kort na dierendag, verschrikkelijk.
Alleen toen hij dichterbij kwam bleek het, gelukkig voor de hond, anders te zijn. Het was een grote plastic hond die trouw op de berg huisraad leek te passen. Zijn rechteroortje was bij de verhuizing gebroken en verdwenen. “Ook zielig zeg.” De berg huisraad deed het vermoeden van een huisuitzetting echter niet wegnemen.
Een beetje aangeslagen stapte hij weer op de fiets. Dit soort van beelden vult ons straatbeeld al geruime tijd. Mensen met financiële problemen worden op een kwaad moment op straat gezet. En wat dan? Waar blijven ze? En wat is hun achterliggend verhaal? Was er geen andere oplossing? Bij deze berg zal het wel een raadsel blijven.
Foto’s: Mihlo Baerts
——
