Purmerend – In “De wereld van Lisette” neemt Lisette van Oostrom ons mee in haar wereld. Lisette en haar gezin wonen in hartje Purmerend. Haar man Michel is eigenaar van Franzen op de Kaasmarkt. Ze hebben twee kinderen: de 14-jarige adoptiedochter Jemi en dochter Yara van 11. De wereld van Lisette wordt iedere zondag om 10:00 uur gepubliceerd.
De komende weken volgen we Lisette tijdens de reis de ze deze lente met haar gezin maakte naar de geboortegrond van Jemi, om uiteindelijk het weeshuis te bezoeken waar Jemi de eerste periode van haar leven doorbracht. De reis van nu zetten we af tegen de reis van 2006, toen het stel Jemi op mocht halen. Onder dit artikel vindt u het eerste deel uit de reeks “De wereld van Lisette”.
Zuid-Afrika 2019 – Dag 1 en 2
Jeetje, waar zal ik beginnen. Aangezien dit een eerlijk verslag moet worden. Het gezinsleven valt soms niet mee! Zeker niet als je in een camper zit, lees krappe ruimte, 2 pubers erbij doet en nog bij moet komen van een reis van 16 uur. We waren doodmoe gisteren avond en lagen al om half tien in bed.
Aan het begin van onze eerste hele dag in Zuid-Afrika worden we na een uur wachten opgehaald en krijgen we een uitleg van 2 uur over de camper (Afrikaans tempo). Daarna kunnen we dan eindelijk op pad gaan naar onze eerste logeerplek. Tijdens onze autorit van 4 uur komen we typisch Zuid -Afrikaanse taferelen tegen:
- Overal politie langs de snelweg
- mensen die lopen naast de snelweg
- mensen die met zn drietjes naast elkaar lopen midden op de weg
- links rijden
- een politie agente die midden op de snelweg gaat staan om iemand te stoppen
- een verkeersbord met 5 km niet stoppen i.v.m crime spot
- mensen en spullen gevaarlijk opgestapeld tot wel 1,5 meter hoog in een open wagen
- heel veel liftende mensen
Zomaar een paar dingen die me de eerste dag weer opvielen net als de vorige keer toen we hier waren. Wat ook opvallend is, zijn de blanke Zuid-Afrikanen die erg op ons lijken. Je kan goed merken dat we hier met voormalige hollanders te maken hebben. Ze zijn open, direct en hebben dezelfde soort humor. Grappig is ook de Zuid-Afrikaanse taal. Een soort oud-hollands. Heel goed te verstaan.
Onze 6 persoons camper roept enthousiaste reacties op bij de blanke bewoners van dit prachtige land. Ze willen het liefst allemaal even binnen kijken. Ik moet zeggen, het is ook wel een prachtig ding. Alles zit er op en er aan.
Vanmiddag zijn we onderweg een geweldige wandeling gaan maken in een soort amazone woud. We hebben geklommen en geklauterd. Dit bos had een speciaal eco systeem waardoor de luchtvochtigheid heel erg hoog was maar wat was het prachtig! Vergezichten, grote varens, allerlei waterstroompjes en smalle glibberende paadjes. Onze puber van 14 jaar Jemi vond het ook geweldig, ze heeft er erg van genoten (NOT). Afrika of niet het blijft gewoon een meisje van 14 die het liefst gewoon niet loopt!
De campsite Silver mist waar we twee nachten verblijven, is echt prachtig. Midden in het bos gelegen in een soort mist gehuld, hebben we gisteren avond onze eerste bbq gehad, op zn Zuid-Afrikaans: Braai genoemd. Elke plek heeft hier een bbq van stenen met een rooster erop. Niks geen kooltjes maar gewoon op hout braaien. Wauw, wat lekker zeg! Dat gaan we vaker doen.
De eerste souvenir hebben we ook gescoord vandaag, in het dorpje Haenertsburg, waar we ook heerlijk gegeten hebben. Ik wist niet dat je met een oude fietswiel en een paar metalen draden zoiets leuks kon maken om aan de muur te hangen. De meiden hebben alvast 10,00 van de 50,00 euro opgemaakt die ze vd familie hadden gehad.
Deze Provincie Limpopo waar we vandaag rondrijden, is zo mind blowing mooi en groen. Bergen vol met allerlei plantages en soorten bomen. Dit is niet wat ik me ooit bij afrika had voorgesteld. Op de vele plantages staan huisjes voor de werknemers, meestal de zwarte bevolking. Je kan dan ook zien dat de zwarte mensen hier beter wonen dan bij Johannesburg. Gelukkig! Want het is schrijnend om te zien hoe sommige mensen moeten wonen in huisjes die soms nog kleiner en meer vervallen zijn dan onze tuinschuur. De wereld zit maar raar in elkaar. Wat zullen ze wel niet denken als ze onze luxe camper voorbij zien komen?
Adoptiereis 2006 – dag 1 en 2
Na een hectische week thuis die in een roes voorbij is gegaan, werden we gisterenmorgen allebei wakker met een bal in onze buik. Een beetje misselijk van de emotie/spanning. Door onze vaders, moeders,broers en zussen werden we naar schiphol gebracht, waar we van iedereen behoorlijk emotioneel afscheid namen. Het voelde heel bijzonder. Met z’n 2en weg wetende dat we met z’n 3en terugkomen.
Na een rustige vlucht op prima zitplaatsen landden we om 9 uur ’s avonds in Johannesburg. We werden opgehaald door Martie, een heel lieve vrouw van het reisbureau. Tijdens de autorit die 40 min. duurde hebben we alvast het een en ander besproken over de komende weken. Aangekomen bij onze prachtige guesthouse, stond Nathanael klaar om voor ons nog wat heerlijke sandwiches te maken en een potje thee. Het was inmiddels 11 uur ’s avonds maar we vergingen van de honger. De kamer waar we de komende dagen inzitten is ingericht in koloniale stijl. Er lagen badjassen en snoepjes klaar op bed en de beheerder is echt heel grappig en aardig. We hebben heerlijk geslapen vannacht en gaan zometeen ontbijten.
Martie is langsgeweest om 12 uur nadat we lekker een uurtje in de zon hebben gezeten. Zij heeft een reisbureau en regelt hier alles voor adoptieouders. Wij gaan morgenochtend (dinsdag) met een huurauto naar het luxe resort van Hans merensky gelegen aan het krugerpark. Woensdagochtend vroeg gaat Mich golfen, ik speel chauffeur in de golfcar! Er schijnen giraffen, herten en andere dieren op de baan rond te lopen! Als dat maar goed gaat met mij achter het stuur! Daarna rijden we weer 2 uur richting Pretoria en gaan we in de volgende luxe acc. Nkorho verblijven voor nog 1 nacht. Waar we een ochtend- en avondgamedrive (safari) doen. Donderdagochtend gaan we dan terug naar onze guesthouse. Op de terugweg rijden we een toeristische route
Dierengeluiden
Wij zijn nu sinds 4 uur in het golfresort. We verblijven in een cottage aan de golfbaan, echt super de luxe. De eerste nijlpaardgeluiden hebben we al gehoord en de eerste apen al gezien. Morgenochtend om 8 uur gaan we (michel) golfen, ik rij in de golfcar. Hopelijk rijden we geen giraffe aan. Net mensen gesproken die zelfs een krokodil hebben gezien op de baan. Wij worden zo met een auto naar onze cottage gebracht want we mogen niet lopen in het donker vanwege dierengevaar (nijlpaarden)! We hebben vandaag een prachtige route gereden van Pretoria naar Phalaborwa (krugerpark) via de duivelskloof. Wat een prachtig land is dit, veel groener dan je zou verwachten. We gaan zo nog even voor onze cottage zitten luisteren naar alle dierengeluiden en dan in onze luxe badkamer xxx Michel en Liset
Relevant artikel:
