Purmerend – In “De wereld van Lisette” neemt Lisette van Oostrom ons mee in haar wereld. Lisette en haar gezin wonen in hartje Purmerend. Haar man Michel is eigenaar van Franzen op de Kaasmarkt. Ze hebben twee kinderen: de 14-jarige adoptiedochter Jemi en dochter Yara van 11. De wereld van Lisette wordt iedere zondag om 10:00 uur gepubliceerd.
De komende weken volgen we Lisette tijdens de reis de ze deze lente met haar gezin maakte naar de geboortegrond van Jemi, om uiteindelijk het weeshuis te bezoeken waar Jemi de eerste periode van haar leven doorbracht. De reis van nu zetten we af tegen de reis van 2006, toen het stel Jemi op mocht halen. Onder dit artikel vindt u het eerste deel uit de reeks “De wereld van Lisette”.
Gisteren was onze laatste dag in de provincie Limpopo. En die hebben we goed gebruikt. We waren net voor het donker weer terug op de campsite. Eigenlijk was de dag gewoon veel te kort.
Na een korte wandeling over de campsite Siver mist, echt een aanrader, vertrekken we richting onze eerste stop, de Debengeni waterval. In 1 woord geweldig.
Bij de waterval komen we een zeer aardig stel tegen dat we al eerder hadden ontmoet in heanertsburg. Gelukkig want we kunnen met ze meerijden op een stuk waar wij met de camper niet kunnen komen. Dat gaat dus op zn Afrikaans.
Langs de kant van de weg kopen we wat avocado’s. Typisch Afrikaans vindt je hier overal langs de weg kraampjes met mensen die spullen of eten verkopen. En loslopende koeien!
Ook vallen me een paar dingen op. Ze hebben hier in Zuid-Afrika ook melkert banen! Overal waar je kijkt, werken veel meer mensen dan nodig zijn. Met als gevolg dat de helft van het personeel alleen maar aan het rondhangen is! Ook is hier bijna geen werkende toilet te vinden, zelfs drie keer doortrekken helpt niet. Tanken van benzine wordt nog voor je gedaan. Langs elke weg staan lifters en lukt dit niet dan zie je zelfs in de bergen mensen enorme afstanden per voet afgelegen, respect!
Het enige wat ik tot nu toe aan te merken heb op Zuid-Afrika is de verkrijgbaarheid van glutenvrij eten. We kunnen zelfs in de grootste supermarkten niks vinden om overdag te eten behalve maiswafels. Overal zitten gluten en/of melk in. De meiden en ik hebben serieus al drie dagen honger!!! Elke dag eten we uit pure noodzaak maar chips i.p.v. brood. Maar dat vult natuurlijk voor geen meter. Eerlijk is eerlijk dat vinden de kids natuurlijk helemaal niet erg! Vandaag heb ik met het meel wat we meebrachten uit Nederland een paar pitabroodjes gemaakt en gebakken in de pan. Ach, er zijn ergere dingen in de wereld!
Adoptiereis 2006 safari Dag 3 en 4
Wat een drie mooie dagen. Op dinsdag zijn we met onze huurauto naar het Hans Merenskyresort gereden. Het was een lang rukkie zoals ze hier zeggen van 6 uren. Maar we hebben heel veel moois gezien. Het natuurschoon en hoe de mensen hier leven. In het golfresort hadden we een mooie cottage gelegen aan de golfbaan. Aapjes liepen overal en ’s avonds na het eten toen het donker was, kwamen alle dieren tevoorschijn. Op 10 meter afstand stonden nijlpaarden en giraffes te grazen. De geluiden waren onbeschrijfelijk. De volgende morgen ging Michel golfen en liepen de wilde dieren overal. Wat een belevenis in onze golfcart!Na het golfen zijn we uitgecheckt en na een rit van 2,5 uur kwamen we aan in onze accomodatie. Luxe in overtreffende trap! We waren er net 10 min. en toen gingen we al op eerste safari. Het was inmiddels 16.45 uur, in een open jeep zijn we met 4 mensen op pad gegaan. Helaas hebben we alleen impala’s, zebra’s, 1 nijlpaard en steenbokkies gezien. Halverwege de rit stapten we uit en kregen wat te drinken. Daar sta je dan in het wild met een glas wijn in je handen en een hapje geserveerd! Dat voelt heel raar. Na de rit kregen we een openluchtdiner met z’n allen rond het haardvuur en niets dat je scheidt van de wilde dieren. Na een korte nacht hadden we om half zeven onze volgende safari. Wat kwamen we tegen? Weer impala’s, neushoorn, buffels, giraffes, luipaarden en een kudde van 50 olifanten. Dit alles op soms een afstand van slechts 1 meter en dat in een open auto! Fantastisch.Toen we terugkwamen om 10 uur stond het ontbijt voor ons klaar. Na het ontbijt hebben we nog een bushwalk gedaan. Dwz met 1 ranger en wij twee lopen in de wildernis met slechts 1 geweer! Instructies waren: niet gillen en wat er ook gebeurt niet gaan rennen. We kwamen gelukkig alleen wildebeesten en gazelles tegen. En wonderschone natuur. Om 1 uur vertrokken we weer naar Pretoria via een toeristische route. Door het Drakengebergte via de blijde rivier. Een prachtige route van 6,5 uur. Je kunt je voorstellen dat we helemaal kapot waren gisterenavond. We sliepen om half tien na een maaltijd van de MAC. Die heb je overal! Floyd bedankt voor je tip. Je raadt het al, we werden aangehouden. Maar na ons aanhouden, alleen bij het politiebureau te willen betalen, mochten we zo doorrijden zonder boete (500 rand). Jullie hebben gelijk wat een wonderschoon land is dit, zo divers en groen. Je rijdt elk half uur in een ander landschap. Straks hebben we een gesprek met Marita van het adoptiebureau. Morgen horen jullie wel hoe dit is geweest.Inmiddels is het andere stel uit Nederland, Jaco en Mathilde hier ook. Onderweg hebben we verschillende nationaliteiten gesproken. We beginnen nu een beetje nerveus te worden want maandag komt Jemi bij ons.xxx en drukkies van Michel en Lisette
Jemi 09/07/2006
Vrijdag hebben we een gesprek gehad met Marita van het adoptiebureau. Zij heeft ons verteld wat de gewoontes, normen en waarden zijn van de diverse afrikaanse bevolkingsgroepen hier. In het algemeen kan je zeggen dat het hier is zoals bij ons zo’n 25 jaar geleden. Samenwonen bv. is sinds kort wat acceptabeler aan het worden. Nu begrijpen wij wat beter de achtergrond van onze dochter. Voor de rest vertelde zij ons wat het schema is voor as. maandag. Wij zullen naar het pleeghuis gaan waar Jemi is. Dit is ongeveer 45 min. rijden en Marita de maatschappelijk werkster gaat met ons mee. Daar aangekomen zouden zij kijken of wij samen met jemi en haar verzorgers buiten kunnen picknicken. Wij hebben opdracht gekregen chips, balonnen en bellenblaas mee te nemen. Ook hebben wij een knuffel voor haar gekocht. Als we daar zijn zullen we alle gelegenheid krijgen met haar verzorgster te praten. Tenzij Jemi heel erg van streek is, krijgen we haar maandag mee. Als het dus niet zo lekker verloopt, zullen we haar een aantal dagen bezoeken en kan ze zo aan ons wennen. Waarna ze alsnog met ons meegaat. Het is dus nog even afwachten of ze maandag bij ons slaapt. Wij hebben een lijst gekregen van het eten wat we moeten kopen voor Jemi. Omdat zij exceem heeft mag ze geen melkprod. Ook hebben we de opdracht gekregen oude kranten te verzamelen hiermee zal de maatschappelijk werkster ons een spelletje leren wat we met Jemi kunnen doen. Dit spelletje is een soort verwerking voor Jemi om haar gevoel te kunnen uiten. We worden hier echt super begeleid en in de watten gelegd. Marita zal elke dag komen kijken of alles goed gaat met ons 3en. En ons met raad bijstaan. Gisteren zijn we met Jaco en Mathilde naar Soweto gegaan. De emoties lopen hier inmiddels hoger op. Vrijdagmiddag had Liset even een huilbui. Het zijn spannende vermoeiende dagen. Elke dag gaan we vroeg slapen (half tien) en vroeg weer op. Zo ongeveer het ritme van Jemi???? We lezen al jullie reacties en waarderen het erg dat jullie met ons meeleven. Zeg Pa en Ma Visscher hoe is het met jullie? Hoe is het met Oma?Zometeen gaan we naar het winkelcentrum om nog wat kleertjes te kopen voor Jemi. Want woensdag gaan we al naar de rechtbank en ze moet er natuurlijk wel op haar best uitzien.groetjes Mich en Liset
Vorige editie
De wereld van Lisette: Dag 1 en 2 – typisch Afrikaanse taferelen
