Sinterklaas, ik ben er dol op! Dat is altijd al zo geweest. Mijn eerste herinneringen als kind, aan deze heerlijke feestperiode, begonnen toen we nog op de flat woonden in Amsterdam. We mochten al zingend onze schoen zetten voor de ouderwetse gaskachel. Uren kon ik naar de vlammen kijken, fantaserend over wat ik voor kadootjes zou krijgen in mijn schoen.
Als iedereen sliep, ging ik midden in de nacht mijn bed uit om te kijken wat er in zat. Meestal zat er iets lekkers in mijn schoen. Destijds had je bij de Jamin, Popeye spinazie kauwgom. Sliertjes groene kauwgom in een vierkant zakje. Als ik die in mijn schoen kreeg dan was mijn hele dag goed.
Mijn ouders waren in die tijd hard aan het werk om ervoor te zorgen dat ze de kadootjes konden betalen. We wisten dat de Sint niet zo rijk was dat we zomaar alles konden vragen. Gewapend met het speelgoedboek begonnen we aan ons verlanglijstje. Meestal kregen we een berg kleine kadootjes. Achteraf bekeken was de periode voor Sinterklaasavond nog leuker dan de avond zelf. Vol verwachting klopte ons hart!
Mijn dochters groeien op in een heel andere periode. Met meer welvaart. Dat maakt dat ze een andere kijk hebben op spullen. We geven nooit zomaar kadootjes als speelgoed. Maar als ze toevallig een nieuwe fiets nodig hebben of paardrijspullen dan krijgen ze die. Ze hoeven dus niet altijd te wachten op hun verjaardag en Sinterklaas.
En toch wil ik ze de waarde van het kleine wel meegeven. Vooral dat de reis, de sinterklaastijd, net zo waardevol is als het doel, genaamd Sinterklaasavond. Ik vraag me de laatste tijd wel af of volwassenen begrijpen dat het sintfeest vooral voor hun kinderen is. Door de toon van de vele discussies gevoerd door volwassenen, zou je denken dat de sint voor hun plezier in het land komt.
Ik geloof niet dat de kleur van Piet er veel voor kinderen toe doet, zolang zij maar kadootjes krijgen en het leuk hebben in de Sinterklaastijd. Eerlijk gezegd, maakt het mij ook niet zo uit. Tradities mogen van mij ook best veranderen en met hun tijd meegaan. En daar ligt, denk ik, de kern van het probleem. Verandering is voor sommige mensen behoorlijk eng. Het vertrouwde loslaten. Als je weerstand voelt opkomen bij nieuwe ideetjes, voel dan eerst eens de spanning en vraag je af, waar komt dit vandaan? Liefst, vóórdat je lelijk gaat doen tegen een ander!
