De Beemster, een prachtig gebied met al 20 jaar een UNESCO Werelderfgoed status. De gemiddelde Beemsterling is trots op zijn herkomst. Maar niet iedere ondernemer is even blij met de UNESCO status. Ondanks de beloften die 20 jaar geleden gemaakt zijn, stellen met name de agrarische ondernemers dat hun belangen ondergeschikt zijn aan het belang van het Werelderfgoed. “Wie onderhoudt in de toekomst Museum De Beemster als wij er niet meer zijn?”
“Het gaat voor de agrarische Beemster ondernemers om onze toekomst en aanpassingen om duurzaam te ondernemen”, zo stellen een aantal verenigde agrariërs. Vanaf de opening van het Beemster Light Festival hangen er op diverse plaatsen in de Beemster spandoeken waarop de keerzijde van het Werelderfgoed duidelijk wordt gemaakt.
De voorbeelden waarop ondernemen -met name in de buiten gebieden- wordt bemoeilijkt zijn legio. En staan volgens de ondernemers in schril contrast met de nieuwbouw rondom Middenbeemster en aanpassingen aan de infrastructuur aan de randen van de polder.
Een voorbeeld van de problemen is bijvoorbeeld de speeltuin van Agrarische kinderopvang De Loeiende Koe. Het speelterrein van de opvang is niet voldoende “Des Beemster”. Hierbij gaat het met name om het grasdijkje en de hekjes rondom het weiland speelveld. Het belemmert de doorkijk over het gebied, aldus de gemeente. Dit terwijl het speelveld van de opvang juist het agrarische leven uitstraalt. Geen hoge klimtoestellen of glijbanen. “Kinderen spelen graag in de natuur. Daar is geen duur speelgoed voor nodig. We omarmen juist het groen en de openheid van dit gebied”.
Al drie jaar proberen we uit te breiden
Eigenaresse Femke zou graag willen uitbreiden. “Inmiddels hebben we een wachtlijst van 2 jaar. We zitten overvol. Al drie jaar proberen we uit te breiden, maar we zitten klem in een strak beleid rondom het Werelderfgoed en een voortdurende wisseling van ambtenaren. Over het hekwerk kregen we zelfs te horen dat we maar moesten kijken hoe we de kinderen op het speelterrein zouden moeten houden”.
Ontwikkeling ondernemers
Toen in de jaren voorafgaand aan de toelating in 1999 werd gesproken over de voor- en nadelen van de status, is er door de (agrarische) ondernemers uitdrukkelijk verzocht om de ontwikkeling van de bedrijven hierdoor niet te laten belemmeren. Dit is toegezegd door de toenmalige gemeente. Met name de laatste jaren is het beleid omtrent de UNESCO status verscherpt. Elke ontwikkeling van een bedrijf wordt getoetst aan waarden die bij de status horen en wordt dan meestal afgewezen. De jarenlange strijd staat in schril contrast met de nieuwbouw in de gemeente. “Er wordt met twee maten gemeten”, is een uitspraak die Regio Purmerend meerdere malen van ondernemers te horen kreeg.
— Marcel Krul (@KrulMarcel) December 7, 2019
Kopergravuresloten
Ook de oorspronkelijke waterstructuur is één van deze waarden. In het oorspronkelijke ontwerp van de Beemster (red. op een kopergravure) staat een bepaalde structuur van de sloten in de polder. Een groot deel van deze sloten is beschermd. Niet alleen de sloot, maar in een straal van 7,2 meter rondom het water wordt over het algemeen geen vergunning af gegeven.
De Beemsterondernemers willen met hun actie een duidelijk signaal afgeven aan de gemeente: “Het wordt ons in Wereldergoed De Beemster vrijwel onmogelijk gemaakt om met de tijd mee te gaan en investeringen te doen die noodzakelijk zijn om een gezonde bedrijfsvoering te borgen. Diezelfde agrariër is wel de belangrijkste beheerder van alle landerijen in De Beemster, maar het wordt ons onmogelijk gemaakt om dit op lange termijn te blijven doen. Een florerende agrarische sector naast de Werelderfgoed status is mogelijk wanneer beide belangen gelijkwaardig worden afgewogen, zoals 20 jaar geleden werd beoogd”.
