Purmerend – Een gedeelte van de hongerstakers in de crisisopvang in Purmerend zetten hun staking, ondanks gesprekken met de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), voort. Ze zijn sinds maandagavond in hongerstaking omdat ze ontevreden zijn over hun asielprocedure.
Mohamed Yaser AlMousa uit Syrië is nog steeds in hongerstaking. Zijn gezondheid wordt wel in de gaten gehouden. “Ze voeren controles uit, gewicht, lengte en bloeddruk. En ze kijken of er iets verandert aan ons uiterlijk.” De IND was gisteren in Purmerend om uitleg te geven over de asielprocedure. Volgens henzelf iets wat vaker gebeurt, maar Almousa denkt dat de hongerstaking er wel iets mee te maken kan hebben.
“Wij denken dat onze stem ze heeft bereikt en dat ze wel meer uit moeten leggen over de asielprocedure. Ook hebben veel mensen nieuwe afspraken gekregen.” Dat geldt ook voor Almousa zelf, waardoor hij erover nadenkt de hongerstaking toch te breken. “Niet iedereen die in hogerstaking is, heeft een afspraak gekregen. Er zijn 22 mensen begonnen met de hongerstaking, waarvan 7 vandaag een afspraak hebben. Zij zullen stoppen met de staking.”
Hamza uit Yemen, die nu zo’n 9,5 maand in Nederland, eet weer sinds twee dagen. Maar overweegt alsnog weer in hongerstaking te gaan. “Ik dacht dat ik mijn tweede gesprek vanmorgen had, maar zoals gewoonlijk liegen ze”, zegt hij. Hij zit sinds oktober in het AZC in Purmerend. “Om eerlijk te zijn is het in Nederland goed, maar in de tent is het slecht.”
Volgens een woordvoerder van de IND heeft het protest geen invloed heeft op de procedures. En de volgens de veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland zit er beweging in. “Het IND had begin april al een lijst met bewoners -50 tot 100 mensen- die in aanmerking komen voor een schriftelijk gehoor. De uitnodiging van de IND zijn al de deur uit of gaan dat snel. De schriftelijke gehoren vinden plaats begin mei in week 18 of 19.”
Ramadan
Almousa is Islamitisch en doet ook aan de Ramadan. Maakt dat de hongerstaking makkelijker? “Dat is 50/50. Tijdens de Ramadan vasten we 14 uur per dag, maar omdat we nu niks eten is het veel moeilijker en we hebben geen energie. Dus het is wel een beetje moeilijk voor ons.”
De hongerstaking heeft invloed op de gezondheid van de vluchtelingen, dat merken Hamza en Almousa zelf ook. “We zien er verzwakt uit. We kunnen niet zo goed meer praten omdat we zo moe zijn en onze spieren zijn ook moe.” Hamza: “Ik maak mij daar wel zorgen om, maar alles wat we kunnen doen is een hongerstaking.”
Relevante artikelen: