In verschillende culturen over de hele wereld worden gerechten genuttigd die voor buitenstaanders vaak als onaangenaam, vreemd of ronduit smerig worden ervaren. Hoewel smaak subjectief is, zijn er bepaalde voedingsmiddelen die vanwege hun geur, textuur of visuele verschijning vaak op de lijst staan van de meest uitdagende gerechten om te eten.
Een van de meest bekende “smerige” gerechten is Surströmming, een gefermenteerde haring uit Zweden. Dit gerecht staat vooral bekend om zijn overweldigende geur, die zo penetrant is dat veel mensen moeite hebben om het in de buurt te verdragen. In een vergelijkbare categorie valt Hákarl, een gefermenteerde haai uit IJsland. Het gerecht heeft een sterke ammoniakgeur en wordt vaak beschouwd als een van de moeilijkste gerechten om te eten vanwege zijn intense smaak.
In Zuidoost-Azië is Balut een populair gerecht, dat bestaat uit een bevrucht eendenei waarin het embryo nog zichtbaar is. Hoewel het als een delicatesse wordt beschouwd, vinden veel mensen het visuele aspect van het gerecht lastig te verteren.
Een ander extreem gerecht is Casu Marzu uit Italië. Deze Sardijnse kaas wordt gefermenteerd met levende larven, die tijdens het eten nog bewegen. De textuur en het idee van het eten van levende larven maken dit voor velen een schokkende ervaring.
In Zuid-Oost Azië staat de vrucht Durian bekend om zijn doordringende geur. Hoewel de smaak door velen als heerlijk wordt ervaren, wordt de geur vaak vergeleken met rotte uien of riool, waardoor het voor nieuwkomers een uitdaging kan zijn om eroverheen te komen.
Mexico heeft zijn eigen unieke delicatesse met Escamoles, de larven van mieren. Hoewel de smaak vaak wordt geprezen, kan het idee van het eten van insecten voor veel mensen een drempel zijn.
In Groenland gaat men nog een stap verder met Kiviak, een traditioneel gerecht waarbij honderden vogels worden gefermenteerd in een zeehondenhuid gedurende enkele maanden. Het resultaat is een sterk geurende en krachtige smaak die maar weinig mensen buiten de lokale gemeenschap zouden durven proberen.
Een ander gerecht met een sterke geur is Stinktofu uit China en Taiwan. Deze gefermenteerde tofu heeft een geur die wordt vergeleken met rotte afval of sterke kaas, maar is desalniettemin een populaire snack.
In China wordt het Century Egg gezien als een verfijnde snack, maar voor velen is de geur van ammoniak en de gelei-achtige textuur van het maanden oude ei moeilijk te waarderen. In Noorwegen staat Smalahove, het gekookte hoofd van een schaap, op het menu. Inclusief de ogen en tong, is dit gerecht visueel een uitdaging voor velen.
Japan biedt een culinaire uitdaging met Tuna Eyeballs, die vaak gekookt en geserveerd worden in soepen. De textuur en het idee van het eten van oogballen maken dit een bijzonder gerecht voor avontuurlijke eters. Zuid-Afrika draagt zijn steentje bij met Mopane Worms, gedroogde of gebakken rupsen die vaak worden gegeten in delen van het continent. Ondanks hun voedzaamheid worden ze door velen als onaangenaam beschouwd om te eten.
Tot slot biedt Zuid-Korea een van de meest extreme eetervaringen met Sannakji, een gerecht waarbij de tentakels van een levende octopus nog steeds bewegen op het bord. Voor sommige mensen is het een ware culinaire uitdaging, vooral omdat de tentakels zich soms vastzuigen aan de mond of keel tijdens het eten.
