Sinterklaas was net aangekomen in Purmerend en werd met groot enthousiasme verwelkomd door de kinderen. Na de intocht en de audiëntie samen met de burgemeester op de Koemarkt trok Sint met zijn Pieten naar het Purmerends Museum, waar hij op uitnodiging van de directeur tijdelijk zijn residentie mocht inrichten in de trouwzaal. Medewerkers van het museum hadden hun best gedaan om de Sint en zijn Pieten zich welkom te laten voelen. De ruimte was prachtig versierd met fluweelrode zetels, kaarsen en een majestueuze antieke spiegel die een prominente plek aan de muur innam. Niemand had nog door dat deze spiegel een sleutel zou zijn tot een onvergetelijk avontuur.
De verborgen deur
Terwijl de Pieten zich installeerden, ontdekte een nieuwsgierige Piet, die altijd overal aan zat, iets vreemds. Hij trok een schilderij scheef en vond daarachter een smalle, houten deur. Sinterklaas, die in zijn zetel zat met een warme glimlach, zei: “Dat is het mooie van oude plekken zoals dit museum, ze zitten vol geheimen. Laten we eens kijken waar deze deur ons heen leidt.”
Achter de deur vonden ze een stenen trap die naar een gangenstelsel leidde, een mysterieus labyrint, die zich naar later bleek, uitstrekte onder de Peperstraat, de Kaasmarkt, ‘t Padjedijk en de Gedempte Singelgracht. Het voelde alsof ze een stap in het verleden zetten. De vochtige lucht rook naar aarde en oud hout, en het geluid van hun voetstappen kaatste tegen de muren.
De spiegel die herinneringen toont
Voordat ze de gangen verder durfden te verkennen, gebeurde er iets vreemds. Een van de Pieten, Pietje Pret, liep terug naar de trouwzaal om nog wat pepernoten te pakken zodat hij onderweg stiekem kon snoepen. Pietje Pret bleef staan voor de grote spiegel aan de muur. Hij wilde net zijn muts rechtzetten, toen de spiegel plotseling begon te gloeien. “Sint! Kom snel, er gebeurt iets met de spiegel!” riep hij.
Sinterklaas kwam nieuwsgierig kijken en legde zijn hand op de omlijsting van de spiegel. Tot ieders verbazing verschenen beelden in het glas: het was hun intocht in Purmerend, maar niet van deze keer – het was een intocht van jaren geleden. De spiegel toonde vrolijke kinderen en de Pieten die dansend pepernoten uitdeelden. Maar de beelden veranderden. Ze zagen hoe de Pieten destijds door donkere gangen dwaalden, net als die ze nu ontdekt hadden. Ze vonden een oude kist, maar het beeld vervaagde net op het moment dat ze de inhoud wilden zien.
“Wat is dit voor magische spiegel?” vroeg Pietje Precies verbaasd. Sinterklaas las de inscriptie op de rand: “Wie in deze spiegel kijkt, herinnert zich niet alleen wat was, maar ook wat verloren ging.”
Het mysterie van de kist
De spiegel bracht herinneringen naar boven die vaag en onvolledig waren. Sommige Pieten herinnerden zich ineens dat ze ooit een sleutel hadden gevonden tijdens hun tocht door de gangen. “Dat was in de buurt van de Peperstraat,” zei Klunzige Piet, “maar ik kan me niet herinneren wat we ermee hebben gedaan!” De spiegel leek hen te waarschuwen dat er nog een geheim verborgen was, iets wat ze nog niet eerder hadden ontdekt.
Geïnspireerd door de spiegel besloten ze terug te gaan naar het gangenstelsel. Met zaklampen in de hand daalden ze af in het donkere labyrint. Bij een splitsing gingen de Pieten verschillende kanten op om te verkennen. Pietje Precies vond een oud voorraadje beschimmelde pepernoten en griezelde bij het idee dat iemand dat op zou willen eten. Spring-Piet ontdekte een verborgen luik dat leidde naar de Gedempte Singelgracht en belandde met een luide plons in het koude ondergrondse water.
Boven het luik keken de andere Pieten verbaasd naar het geluid. “Wat is daar beneden gebeurd?” riep Hoofdpiet, terwijl hij naar beneden tuurde. En toen zagen ze het: Spring-Piet spartelde in het water, zijn muts scheef op zijn hoofd en een brede, schuldbewuste grijns op zijn gezicht. Het duurde niet lang voordat de andere Pieten een touw naar beneden lieten zakken om Spring-Piet eruit te trekken. Terwijl hij druipend en rillend bovenkwam, stond Knutsel-Piet al klaar met een dikke deken en een mok warme chocolademelk.
Maar het spannendste gebeurde toen ze samen een afgelegen gang volgden en een deur vonden die vastzat met een oud, verroest slot. “Misschien is dit waar die sleutel voor was!” zei Pietje Pret enthousiast. Maar de sleutel die ze destijds hadden gevonden, was nergens meer te bekennen.
Een schat onder de stad
Sinterklaas bedacht zich geen moment. Hij pakte zijn staf, tikte ermee tegen het slot, en alsof het een wonder was, sprong het open. Achter de deur vonden ze een kamer vol oude munten, schriften, speelgoed en een kaart van Purmerend zoals het eeuwen geleden was. Het speelgoed kwam uit alle tijden, zorgvuldig bewaard en glanzend alsof het gisteren werd gemaakt. Ze zien alles: houten treintjes, antieke poppen, en zelfs een paar oude fietsen. “Dit is het speelgoed van alle kinderen die ooit pakjesavond hebben gevierd,” zegt Sinterklaas ontroerd. “Hierin ligt de herinnering van generaties aan kindergeluk.”
Net als ze het speelgoed bewonderen, komt er een briefje uit een van de oude zakken rollen. Sinterklaas pakt het op en leest het voor: “Bedankt dat jullie dit geheim hebben ontdekt. Deze kamers zijn een eerbetoon aan de magie die ieder jaar leeft in de harten van kinderen.”
“Dit is geen gewone schat,” zei Sinterklaas met een diepe glimlach. “Dit is de geschiedenis van Purmerend, verborgen en vergeten. En nu hebben wij het weer aan het licht gebracht.” Ze brachten de vondsten terug naar het museum, waar de directeur dolenthousiast was. “Deze kaart, het speelgoed en de munten zullen we tentoonstellen. “Maar,” zei Sinterklaas met een twinkeling in zijn ogen, “niet de spiegel. Laten we het geheim van de gangenstelsels zorgvuldig bewaren, zodat toekomstige avonturiers ook iets te ontdekken hebben.”
Die nacht zaten Sinterklaas en zijn Pieten bij de kaarsen in de trouwzaal, nagenietend van hun avontuur. De spiegel glinsterde zachtjes aan de muur, alsof het tevreden was dat een vergeten stukje van Purmerend weer was onthuld. En zo eindigde hun magische, mysterieuze avontuur in het Purmerends Museum – voorlopig. Want wie weet wat de spiegel de volgende keer zou laten zien.
Relevante artikelen:
