En daar was van de week het bericht van de wethouder financiën. Door het aankomende ‘ravijnjaar’ heeft de gemeente Purmerend straks geld tekort, en wie mag het oplossen? De inwoners. OZB met tien procent omhoog, voorzieningen versoberen, lasten verhogen. Knoppen waar besturen zo makkelijk aan draaien als er tekorten zijn. Alsof Purmerenders een bodemloze portemonnee hebben waar het stadsbestuur ongestraft uit kan graaien. Nu de echte vraag: waarom heeft de gemeente eigenlijk geld tekort?
Ik zie in het document dat de wethouder financiën gelukkig ook met een frisse blik naar de eigen organisatie kijkt. Het document beschrijft niet alleen de inkomstenkant, maar kijkt ook naar de uitgavenkant. Hij schrijft aan de gemeenteraad dat gemeenten steeds meer taken krijgen met oplopende kosten, zoals de Jeugdzorg. Hij geeft aan, dat het Rijk maar blijft bezuinigen. “Dat dwingt ons als gemeente om pijnlijke keuzes te maken.”
Jaarlijks blijken er miljoenen verspild te worden aan externe adviseurs en consultants. Dure bureaus die rapporten vol ambtelijke prietpraat afleveren, waarna de plannen alsnog in een la verdwijnen. Waarom kan de gemeente haar eigen zaken niet regelen? Waarom moet er altijd een peperdure ‘expert’ bij worden gehaald?
Groenbeheer
Dan hebben we het groenbeheer. De gemeente gooit bakken met geld tegen parken en bomen aan, maar waarom? Natuurlijk moet Purmerend groen blijven, maar moet dat op het allerhoogste onderhoudsniveau? Waarom blijft er geld vloeien naar luxe plantsoenen en ‘groene ambities’, terwijl er tekorten zijn op zorg en onderwijs? Is een extra schoffelronde écht belangrijker dan goede jeugdzorg? Alhoewel jeugdzorg mijn inziens ook wel een tandje minder kan. Gelukkig is daar de wethouder zorg mee bezig: eerst een miljoen meer om daarna flink te besparen. Als het lukt.
En laten we eens kijken naar de vastgoedportefeuille van de gemeente. Purmerend bezit een reeks panden die amper benut worden, en tóch blijven ze in eigendom. Leegstaande gebouwen kosten geld, maar verkopen? Ho maar. Waarom worden die panden niet gewoon afgestoten? Waarom blijft de gemeente vastgoedbeheerder spelen terwijl ze niet eens haar basisbegroting op orde heeft?
Dan het sociale domein. Waarom blijven er miljoenen gaan naar vaag welzijnswerk zonder enige controle op effectiviteit? Subsidies voor organisaties waarvan niemand weet wat ze precies doen, minimaregelingen zonder harde evaluatie, en een gemeente die het eigen risico van duizenden inwoners betaalt zonder te kijken of dat nog houdbaar is. Ondertussen kan een ondernemer die keihard werkt en nét boven het minimum uitkomt, nergens aankloppen voor steun. Waar is de balans?
En dan nog de Purmaryn. Purmerend is een van de weinige gemeenten in Nederland die nog een theater in eigen beheer heeft. Maar tegen welke prijs? Commerciële exploitatie is al in tientallen andere steden de norm geworden, maar in Purmerend blijven we belastinggeld in een bodemloze put gooien. Waarom moet een kleine groep theaterbezoekers gesubsidieerd worden, terwijl iedereen meer OZB gaat betalen?
De uitgavenkant
Het wordt tijd voor een harde waarheid: het financiële probleem van Purmerend zit niet bij de inkomsten, maar bij de uitgaven. Het probleem is niet dat de burgers te weinig betalen, maar dat de gemeente te veel uitgeeft. En in plaats van bezuinigen op overbodige luxe en inefficiënties, zou de gemeente de rekening weer kunnen neerleggen bij de inwoners. Dat is geen beleid, dat is wanbestuur.
Dus beste bestuurders daar aan de Purmersteenweg, hier een simpel advies van Rob: stop met het verspillen van gemeenschapsgeld voordat u aanklopt bij de burger. Verkoop nutteloos vastgoed, schrap onnodige subsidies, kap met externe adviezen en zet een dikke streep door overbodige projecten.
Pas als u dat allemaal heeft gedaan, kunt u met droge ogen vragen om meer geld van de inwoners. Tot die tijd? Handen af van onze portemonnee.
Relevant artikel:
