Purmerend – Het Purmerbos in Purmerend is een populaire plek voor rustzoekers, fietsers en gezinnen. Maar wat velen niet weten, is dat onder delen van de fietspaden een restproduct van de staalindustrie ligt: staalslakken. Nieuwe inzichten over eventuele schadelijke effecten van dit materiaal zorgen nu voor onrust.
Staalslakken zijn een steenachtig bijproduct van de staalproductie bij Tata Steel. Het materiaal wordt vaak hergebruikt als fundering voor wegen, paden en dijken. In 2016 verhardde aannemer Schagen Infra ruim vierduizend vierkante meter fietspad in het Purmerbos.
Nieuwe betonconstuctie
In opdracht van recreatieschap Twiske-Waterland werd een nieuwe betonconstructie aangelegd onder de fietspaden. De ene zijde van het pad werd aangevuld met grond, de andere met Duomix — een mengsel van staalslak en gekorreld hoogovenslak, dat veel wordt gebruikt als verhardingsmateriaal.
Het materiaal leek destijds een praktische, oplossing en was ook wettelijk toegestaan. Inmiddels is duidelijk dat het gebruik van staalslakken risico’s met zich meebrengt, vooral wanneer ze in contact komen met regenwater of grondwater. Dan kunnen zware metalen zoals lood, zink en chroom uitspoelen.
Dit proces, bekend als uitlogen, houdt in dat deze stoffen door contact met regenwater uit de staalslak sijpelen en zo in het milieu terechtkomen. Dat leidt tot bodemvervuiling, vissterfte en verstoring van het bodemleven. Ook worden gezondheidsklachten gemeld op locaties waar staalslakken zijn toegepast, zoals huidirritatie en bloedneuzen.
Onderzoek gestart
Hoewel in het Purmerbos geen directe milieuschade of klachten zijn geconstateerd, wil het recreatieschap mogelijke risico’s niet negeren. “Wij zijn juist vóór het behoud van een ecologisch balans,” zegt een woordvoerder. “De schadelijke effecten van staalslakken druisen daartegenin.” De organisatie is inmiddels gestart met een onderzoek naar de gezondheidseffecten van het gebruikte materiaal.
Veilig onder voorwaarden
Toxicologen waarschuwen dat staalslakken veilig zijn zolang ze goed worden afgeschermd van water, maar dat is in een natuurgebied als het Purmerbos lastig te garanderen. De aanwezigheid van regenwater en wisselende grondwaterstanden vergroot het risico op uitspoeling van schadelijke stoffen.
Voor bezoekers van het Purmerbos is er vooralsnog geen directe reden tot paniek. De uitkomsten van het onderzoek zullen bepalen of maatregelen nodig zijn — of dat de paden onder de bomen van het Purmerbos alsnog opnieuw moeten worden aangelegd.
Pfas in eieren, microplastic in moederkoek we hebben de wereld compleet vervuilt en uitgebuit.
Maar maak je niet druk dit is allemaal niet meer terug te dringen we zijn aardig op weg om ons zelf uit te roeien en daar zal de rest van de wereld de dieren en planten heel erg gelukkig van worden