Purmerend – 40 jaar lang was Frans (63) verslaafd aan lenen en creditcards. In een indrukwekkend interview vertelt hij aan Regio Purmerend hoe het zover kon komen, dat er een schuld ontstond van €485.000. En over hoe hij werkelijk alles kwijt raakte – inclusief zijn vrouw en dochter. Maar ook over hoe Frans de draad weer oppakte en zichzelf vond.
“Ik was een pleaser. Het hebben van geld zorgde er voor dat ik aardig gevonden werd. Ik werd gezien”. Frans vertelt openlijk over hoe het zo ver heeft kunnen komen. “Als ik naar een kinderverjaardag ging, dan kwam ik niet aanzetten met een klein doosje Lego, ik kocht dan de meest grote exclusieve verpakking met technisch Lego. En als de band van mijn dochter lek was, dan kocht ik een nieuwe fiets. Een vriend in geldnood? Ik leende geld uit onder het motto: kijk maar of het ooit terug komt.”
Ik was de ideale vader, man en vriend
Frans had een hele goede baan bij IBM met een hoog netto maandsalaris. Daarom kon hij gemakkelijk creditcards en leningen op zijn naam krijgen. Ook een tweede hypotheek was geen probleem. Op het dieptepunt had hij 13 verschillende leningen op zijn naam staan. Van een aantal kleinere bedragen was zijn vrouw op de hoogte. Maar van het overgrote deel niet.
Veertig jaar lang heb ik alles bij elkaar gelogen
Toen kwam de dag -nu net iets meer dan 6 jaar geleden- dat IBM Frans vertelde dat er gereorganiseerd ging worden. “Het was twee dagen voor kerst. Mijn baas vertelde mij dat IBM eigenlijk niet zonder mij kon, maar dat ze het toch gingen proberen. Ik hoefde me geen zorgen te maken. Ik zou tenslotte 70% van mijn laatstverdiende loon krijgen. Ik realiseerde me toen nog niet dat daar een maximum aan verbonden zit. Mijn inkomen werd meer dan gehalveerd.
Toen realiseerde ik me dat er iets moest gaan veranderen. Ik belde alle instanties waar ik leningen had lopen. Maar ik kreeg overal nul op rekest. Uiteindelijk ben ik naar de gemeente Purmerend gestapt. Daar ben ik echt fantastisch geholpen. Maar ja €485.000 euro is erg veel. Ik ben erg dankbaar dat ik ben aangenomen in de wet schuldsanering.”
Dieptepunt
Het dieptepunt van de laatste 40 jaar was toen hij zich realiseerde wat hij zijn dochter had aangedaan. “Ik liep zo vroeg mogelijk de deur uit. Om de deurwaarders te ontlopen. Maar ik realiseerde mij niet dat mijn dochter overdag thuis was. Zij was boven de 18, dus ‘mocht’ de deurwaardersbrieven aanpakken. Ook later, toen we in de schuldverlening zaten, moest zij geld van haar bijbaantje bij Deen inleveren.
Inmiddels is Frans sinds vorig jaar mei uit de schuldsanering. Hij startte een eigen praktijk nadat hij zich heeft laten omscholen tot sporttherapeut en mental coach. Het contact met zijn ex-vrouw en dochter is weer uitstekend. Ter compensatie van het geld dat zijn dochter heeft moeten inleveren, stopt hij haar nu regelmatig een bedrag toe.
Frans wil graag mensen die ook in de schulden zitten een hart onder de riem steken. “Ik dacht heel lang dat ik alles zelf kon oplossen. Maar ondertussen kon ik 30 jaar lang mijn hoofd niet rustig op mijn kussen leggen. Ik moest het eerst voor mijzelf erkennen. Eerlijk zijn naar mezelf.
Ik heb echt geleerd om te denken volgens het DIP/DIM principe (red. Denken in problemen/denken in oplossingen). Voor mij nooit meer een lening. Volgende week ga ik voorlichting geven aan scholieren. Als dit artikel ook maar 1 persoon kan helpen, ben ik een heel blij mens.”
25-29 maart is het de week van het geld. In het kader van deze week heeft de Gemeente Purmerend een speciale editie van Purmerend Totaal uitgegeven.
Wilt u hulp bij uw schulden? Neem dan contact op met het team Preventie Werkt van de gemeente Purmerend. Preventie Werkt heeft ook een eigen Facebookpagina.
