Rechters omzeilen de wet door het taakstrafverbod te negeren, kopten verschillende media vandaag. De rechters vinden zelf van niet. Hoe zit dat, en hoe beslist een rechter eigenlijk welke straf het beste past? 7 vragen en antwoorden.
Wat beogen rechters als ze een straf opleggen?
Wat wegen rechters allemaal mee bij het opleggen van een straf?
Een taakstraf voor ernstige misdrijven, gebeurt dat?
Maar een taakstraf stelt toch niks voor?
Waarom heeft de wetgever dan een taakstrafverbod ingevoerd?
Politici hebben besloten dat voor ernstige zeden- en geweldsmisdrijven een taakstraf niet voldoende is. Een taakstraf mag in deze gevallen wel, maar alleen in combinatie met onvoorwaardelijke gevangenisstraf.
Dan mogen rechters dat toch niet omzeilen?
Klopt, rechters moeten de wet uitvoeren. Dat doen ze ook. Maar ze blijven zoeken naar de straf die het beste effect sorteert voor dader, slachtoffer en samenleving. Voor een ernstig zedendelict zoaIs verkrachting leggen rechters gemiddeld 24 maanden gevangenisstraf op. Maar er zijn ook zedendelicten, bijvoorbeeld aanranding, waarvoor, alle omstandigheden in aanmerking genomen, een taakstraf voldoende kan zijn. Rechters houden dan de celstraf, die ze volgens de wet óók moeten opleggen, zo kort mogelijk. Bijvoorbeeld 1 dag, of de tijd die iemand al in voorarrest heeft gezeten.
Is hier een voorbeeld van?
Rechter Elianne van Rens gaf vandaag in het Algemeen Dagblad een voorbeeld van zo’n zaak: ‘Ik heb dat bijvoorbeeld gedaan bij een jongen van 23 die tijdens het stappen onder invloed van drank een meisje in de billen kneep en een tongzoen gaf. Dat was voor het meisje heel vervelend, maar de gevolgen vielen mee. Deze jongen had geen strafblad, zat in een opleiding en was enorm geschrokken. Er zouden een heleboel dingen mis zijn gegaan als hij de gevangenis was ingegaan. Je komt daar gewoon veel slechter uit.’
Zie ook: Het brein van de strafrechter (pdf, 1,6 MB) (vanaf pagina 8) in het magazine Rechtspraak
Zie ook: Themapagina Taakstraf
