Als echte Purmerender kan je natuurlijk niet om het coronagebeuren heen. Gelukkig kan ik regelmatig tijdens mijn levensbeschouwende gesprekken met de buurman in de tuin het virus laten wegwaaien. Hoewel de pandemie veel leed en ellende veroorzaakt zijn er toch af en toe ook vermakelijke situaties. Tijdens een wandeling door de binnenstad hoef ik maar even m’n neus op te halen of zachtjes te kuchen en sommige tegemoetkomers deinzen met een meestal hilarisch tweebenig sprongetje achteruit om vervolgens met een panische blik in de ogen met een grote boog zijwaarts om me heen te lopen. Meestal vergezeld gaande van binnensmonds gemompel over hoe ik het waag om me op straat te vertonen. Waarschijnlijk hebben ze niet in de gaten dat ze zelf ook op straat lopen.
Gelukkig kan ik regelmatig gezellig bijpraten met buurman terwijl de echtgenotes in de supermarkt de winkelwagentjes ontsmetten via een fles die al door honderden andere klanten is vastgehouden, nooit wordt schoongemaakt en verstopt staat in een berg gebruikte doekjes. Buurman weet er alles van, want hij doet regelmatig de boodschappen voor zijn bejaarde moeder. ‘Dat kan niet anders’ zegt hij, ‘de supermarkten wilden in het begin van de crisis het leed voor de ouderen verzachten en daarom mochten ze ’s morgens vroeg, als andere mensen nog slapen, de groetenvakken nog leeg zijn en de gangpaden in de winkels vol staan met dozen en vakkenvullers, de boodschappen doen. Hadden ze lekker de ruimte. Ja ja, lopen ze de rest van de dag niet in de weg, zullen ze bedoelen.
Nou, moeder wil graag zelf uitmaken wanneer ze boodschappen doet en dat is zeker niet tijdens het dagelijkse steunkousen aantrekken, wassen, medicijnen innemen en aankleden uurtje’. Buurman is daarom regelmatig voor moeder op pad en ontdekt nu ook wat er behalve bier allemaal te koop is in een supermarkt. Hij heeft zelfs een grotere barbecue aangeschaft en buurvrouw nieuwe brede fietstassen gegeven om voldoende stokbrood en houtskool te kunnen meenemen.
Terwijl we gezellig bij de barbecue de voor- en nadelen van vegetarische houtskool bespreken, komt buurvrouw hijgend en met volle fietstassen het pad op. ‘Nou’, stamelt ze, ‘denk ik even snel stokbrood bij de bakker te halen, moet ik eerst de hele straat door, omkeren en tussen de strepen door om bij de winkel te komen. Je zult het niet geloven, maar naast de al aanwezige spandoeken en borden over het anderhalve meter gebeuren, zijn er nu mega witte lijnen op de straat geschilderd’. Buurvrouw kennende dacht ik meteen aan sterk overdrijven, want een historische binnenstad (Waterlandsgoed), daar ga je toch voorzichtig mee om, daar kalk je de winkelstraten niet vol met belijning van absurde afmeting.
Voor de zekerheid ga ik na het wegwerken van een tomahawk steak en stokbrood toch even kijken. Nou, het zijn geen halve maatregelen. Mijn verwachting was een smalle streep in het midden van de glijgoot, want corona blijft op de loer liggen, dus voorzorgsmaatregelen zijn nodig, maar dit is meer een obese wegbeschildering die op de rijksweg A7 niet zou misstaan. Zelfs langs de met gekleurde stenen aangegeven precariolijnen, waar ondernemers borden en waren mogen uitstallen en je toch niet kan lopen, is de straat vol gekalkt.
Kan daar niet wat aan gedaan worden? [email protected].
Integraal overgenomen met toestemming van Weidevenner.nl, Piet Jonker.
Het redactielid van Weidevenner.nl kreeg afgelopen week een lintje uitgereikt van de burgemeester en mag zich sindsdien lid in de orde van Oranje/Nassau noemen.
Pieter Nicolaas Maarten Jonker maakt sinds 2002 deel uit van de wijkkerngroep Centrum van de Gemeente Purmerend namens de redactie van de wijkkrant. Hij houdt zich bezig met de volgende activiteiten:
- Hij houdt zich gedurende vele jaren bezig met de wijze waarop burgers beter betrokken kunnen worden bij de stad Purmerend door middel van burgerparticipatie. Gewapend met de camera maakte en maakt hij foto’s van opvallende onderwerpen in de wijk en schreef prachtige artikelen voor de wijkkrant. Zijn artikelen worden ook met regelmaat gepubliceerd in het Gezinsblad dat in heel Purmerend en omgeving verschijnt. Een groot deel van de artikelen van de heer Jonker zijn gebundeld in een boek dat maar liefst driemaal moest worden herdrukt vanwege de grote belangstelling.
- Na bijna 10 jaar vrijwel als eenmansredactie aan de wijkkrant te hebben gewerkt werd het tijd voor zijn hobby’s en wilde hij meer aandacht besteden aan zijn familie. Na nog geen jaar melde Piet zich met zijn oude samenwerkingspartner van de wijkkrant Weidevenne Conny Dijkstra met het voorstel de website www.weidevenner.nl weer nieuw leven in te blazen. Ze kregen toestemming en een klein budget met als voorwaarde dat de website meer bezoekers moest genereren. Na een half jaar kon Piet (en Conny) laten zien dat er maandelijks duizenden bezoekers de website hadden bezocht.
- Inmiddels wordt de website vrijwel dagelijks bijgewerkt en voorzien met wel en wee artikelen uit de wijken Centrum en Weidevenne. Ook nu gaat Piet dagelijks gewapend met zijn camera de straat op en maakt prachtige verhalen en verslagen van wat dagelijks in het oude Purmerend en Purmerends nieuwste wijk gebeurd. De heer Jonker is naast deze werkzaamheden aanwezig bij alle raads- en commissievergaderingen in Purmerend en doet hier verslag van. Voor zijn betrokkenheid bij de stad heeft het College hem eerder al de Gouden Waarderingsspeld toegekend.
Home – De Weidevenner
Naar aanleiding van meldingen over boomwortelopdruk (wortels drukken bestrating omhoog) aan het voetpad hebben een aantal bewoners bewoners van de Bernard Nieuwentijtstraat en Oranjestraat bericht van de gemeente ontvangen dat de boomvakken in het voetpad voor hun woningen worden aangepast. Het is helaas niet mogelijk de planten rondom de bomen, die sommige bewoners hebben geplant, te laten staan.
Ach, ik dacht nog wel dat ík alleen stond in deze.
Wat een walgelijke vertoning:
*werkt misschien als er weer eens bar weinig mensen, van veelal een wat gevorderde leeftijd en braaf luisterend naar hetgeen de overheid hen voorschrijft, in “het stadje” zijn maar
*het werkt absoluut niet bij enige toename van het publiek. Laat staan dat het werkt bij mensen die lak hebben aan alle maatregelen omdat “corona alleen een ander overkomt”…….
Maar ondertussen volgekladderde bestrating, die het stadbeeld ontsiert i.p.v. opsiert…..